Według badań Rosstatu (czy jak to brzmi poprawna nazwa organizacji, która liczy wszystko i wszystkich) makaron w naszym kraju jest prawie bardziej popularny niż we Włoszech, które są uważane za ich ojczyznę.
Biorąc pod uwagę, że nie produkujemy makaronu wysokiej jakości z mąki z pszenicy durum, jest to smutne: makaron z mąki zwykłej to produkt przede wszystkim mało przydatny (ale do diabła to z pożytkiem), ale jeszcze nie pyszne.
A propos, mała liryczna dygresja: jaką markę makaronu zazwyczaj kupujesz? Nie będę oryginalny, wybieram Barilla lub Maltagliati, w naszych sklepach to mniej lub bardziej akceptowalne połączenie ceny i jakości. Nie lubię „Shebekinskiye”, „Makfu” i tak dalej, ale czasami „Makfa” jest w koszyku: jeśli nagle mój syn przypomni sobie, że jest dzieckiem i dlatego chce makaronów, a nawet wielokolorowych. Swoją drogą, wcześniej „Makfy” były bardziej jadalne niż obecnie - podejrzewam, że substytucja importu (a raczej chęć obniżenia kosztów produkcji) odegrała złą rolę, pogorszył się smak produktów.
Jednak teraz nie jest tak trudno kupić makaron, ale gotowanie go tak, aby można było go zjeść, jest trudniejsze. Dlaczego są kochani? Dla sytości - jeden, a dla szybkości przygotowania - dwa. Makaron z kiełbasą lub kotletem, w najlepszym razie - z mięsem lub kurczakiem z sosem, makaron marynowany i makaron posypany serem to częsty „asortyment” z nimi potraw w przeciętnej rodzinie.
To nie jest zarzut, to stwierdzenie faktów.
Nawiasem mówiąc, kiedyś były półprodukty - woreczki z suchą mieszanką na sos do makaronu, które trzeba było rozcieńczyć w gorącym mleku - pomagały „urozmaicić” menu. Pamiętam, że w takich torebkach był sos serowy. Trochę bardziej kremowe... Niedrogie i wesołe. Teraz nie widzę tych sosów (nie widzę ich od dawna).
Bo - może ty?
Sos serowy do makaronu
Tutaj wszystko jest proste: bierzemy szklankę śmietanki lub mleka, kawałek sera - w oryginalnym parmezanie, ale mamy kryzys ekonomiczny i substytut importu i tak dalej rolę parmezanu można w zasadzie przypisać dowolny ser bez oleju palmowego i innych, sól, pieprz (dla smakoszy - biały i różowy, jeśli ich nie ma - zwykły czarny groszek, ale nie mielony, nie miel go ani nie rozgniataj tuż przed gotowaniem), trochę masła i łyżka mąka.
Gotowanie jest łatwiejsze niż kiedykolwiek: rozpuść kawałek masła na patelni z grubym dnem i dokładnie usmaż na nim mąkę na złoty kolor.
Gdy tylko mąka zostanie usmażona, zaczynamy wlewać śmietanę - delikatnie i stale mieszając, w przeciwnym razie utworzą się grudki.
Kiedy śmietana się nagrzeje i prawie się zagotuje, wlej starty ser, pięćdziesiąt gramów i kontynuuj mieszanie, aż całkowicie się rozpuści.
Następnie dodaj sól i pieprz i podawaj z makaronem.
To proste i szybkie, ale... Zrobimy to trochę trudniej?
Weź makaron ugotowany do połowy (pół paczki, jeśli mierzony jako suchy), trzysta gramów mrożonych warzyw. Warzywa mogą być dowolne: możesz wziąć brokuły lub kalafior, możesz wziąć brukselkę, możesz wziąć strąki fasola ogólnie tutaj tylko według własnego uznania (biorąc pod uwagę fakt, że podczas gotowania warzyw nie powinno dużo dawać sok).
Warzywa gotować na wolnym ogniu do połowy, posmarować patelnię lub uformować olejem. Rozprowadzamy tam warzywa i makaron - warstwami lub „wysepkami”, polewamy sosem, posypujemy mieszanką startego sera i bułki tartej i wysyłamy do piekarnika nagrzanego do 180 stopni na 15-20 minut.
Smacznego!