Niedawno wspominaliśmy soki w trzylitrowych puszkach - te same, które wielu, wiem, wspomina ze smutkiem.
W asortymencie tych napojów jest jeden, no cóż, bardzo kontrowersyjny. Sok z brzozy. Był najtańszy ze wszystkich - jeśli kupił szklankę tego soku w stołówce, to kosztował chyba 8 kopiejek (7 to lody owocowe bez polewy czekoladowej).
Smak tego napoju (który nazywano sokiem brzozowym) był słodki, z przyjemną, wyraźną kwaskowatością. Lekki, wiosenny.
Ale nie wszyscy wierzyli, że może to zawierać sok brzozowy. I muszę przyznać, że nadal nie wierzą.
Głównym argumentem jest to, ile brzóz potrzeba do wyprodukowania takiej ilości soku, aby wystarczyło na cały kraj. Mówią, że w tym napoju nie było nic oprócz wody, cukru i kwasu cytrynowego (i jednocześnie askorbinowego).
Postanowiłem poszukać informacji o soku brzozowym i stanąłem przed faktem, że jest to trudniejsze do zdobycia niż tajemnica wojskowa. Ona ona ...
Faktem jest, że jego produkcja nie była regulowana przez GOST. Nawet w starych, które już nie działają (u gości, na soki z cukrem, na soki bez cukru), nigdzie nie ma wzmianki o soku brzozowym. Są bardzo ciekawe opcje - nawet trawa cytrynowa, ale nie brzoza.
Istnieje specyfikacja techniczna soku brzozowego, półproduktu, PCT RSFSR 537-82, zatwierdzona przez Państwowy Komitet Planowania ZSRR, zastępująca specyfikację techniczną z 76, jak się wydaje, lat. Ale reguluje jakość zbieranego soku, zasady jego przechowywania przed przekazaniem do produkcji.
A jakość gotowego produktu - soku brzozowego w puszce z cukrem, była regulowana przez standardy branżowe i inny - na przykład RST ukraińskiej SRR 1393-75, OST 111-16-84, ale teksty tych jednostek można znaleźć w sieci (i nigdzie indziej nie mogłem).
Musiałem pójść w drugą stronę - poszukać wszystkiego, co mniej więcej jest związane z pozyskiwaniem soku brzozowego i jego przetwarzaniem. Szczęście nie uśmiechnęło się od razu. Najpierw trafiłem na książkę A. W Makarovie „Zdobywanie brzozowego soku”, opublikowanego już w 1943 r. Tak, wyobraź sobie, na wojnie.
Fabryki konserw jako takie wtedy nie istniały, a sok był wytwarzany przez artele. Dla tych arteli podano następujący przepis:
Po tym znalezisku była nadzieja na znalezienie choćby wzmianek o produkcji według warunków technicznych. I - stało się!
W Helpix Org znaleziono opublikowaną publikację „Technika i organizacja pozyskiwania soku brzozowego” (niestety bez podania źródła).
A oto cytat z tego miejsca:
Przedsiębiorstwa Ministerstwa Leśnictwa Ukraińskiej SRR opanowały produkcję konserw "Sok brzozowy z cukrem" ...
... Zgodnie z tymczasową instrukcją technologiczną Ministerstwa Przemysłu Spożywczego Ukraińskiej SRR do puszkowania stosuje się świeży sok brzozowy, który spełnia wymagania specyfikacji technicznych. …
... Surowce otrzymane do przetworzenia są filtrowane przez sita jedwabne lub nylonowe z powłoką ze stali nierdzewnej z otworami o średnicy 0,5 mm. Następnie sok ładuje się do kotła parowego, dodaje cukier, kwas cytrynowy, podgrzewa do 70-80 ° C, mieszając do całkowitego rozpuszczenia cukru i filtruje na prasach filtracyjnych. Napój przed butelkowaniem w puszkach jest podgrzewany w podgrzewaczach rurowych lub płytowych lub w aparacie próżniowym do 70-80 ° C, nalewany na gorąco do szklanych słoików o pojemności 0,5-3,0 litrów, hermetycznie zamykany lakierowanymi pokrywkami i pasteryzowane. Tak utrwalony sok przechowywany jest w czystych, dobrze wentylowanych pomieszczeniach w temperaturze 0–20 ° C i wilgotności względnej nie większej niż 75%.
Tak więc, panie i panowie, to, co było sprzedawane w ZSRR pod nazwą „Sok brzozowy z cukrem” to sok brzozowy, tylko z cukrem i kwaskiem cytrynowym.
Inny cytat:
W 1983 g. tylko przetwórnia owoców w gospodarstwie leśnym Manewicz na Wołyniu. wydał 151 tys. warunkowe puszki tych produktów, aw 1984 - około 2,5 miliona. W sumie w 1983 roku konserwy przedsiębiorstw leśnych wyprodukowały ponad 12 mln. puszki warunkowe w ilości 2,5 mln. R.
A brzozy... brzozy przetrwały. Przemysłowa technologia ekstrakcji w rzeczywistości produkowała bardzo dużo surowców - znacznie więcej, niż możemy sobie wyobrazić, czasami wydobywając sok w sposób „amatorski”.