Dziecko (najstarsze) w prezencie noworocznym natknęło się na rzadkość - drażetki "Kamienie morskie". Nie, fakt, że wciąż gdzieś są, ale są zwolnieni, jest zrozumiały. Po prostu nie widziałem ich na półkach lub po prostu nie zwracałem na nie uwagi.
- Co to jest? - zapytał kumpel rozpieszczony czekoladą z całego świata i był bardzo zaskoczony, słysząc, co można zjeść, pyszne, to „Morskie kamienie”!
- Tak, to są prawdziwe kamienie! - Kinder sapnął po kilku bezowocnych próbach przeżucia cukierka.
Aby upewnić się, że jest inaczej, użyto młotka. To zabawne, tak. W środku cukierka, zgodnie z oczekiwaniami, była skórka. Dlaczego skorupa była taka twarda, nie mam pojęcia.
W dzieciństwie „Kamuszki” zawsze były w sklepach, nie powiem, że tak bardzo je kochałem, ale kupić sto lub dwieście gramów na wagę i zjeść je z całą firmą - było super! Ktoś lubił czerwony, ktoś - zielony, ktoś wybrał niebieskawy. Szczerze mówiąc, nie pamiętam różnicy w smaku.
Wszystkie kolory cukierków łączyło jedno - były pyszne i... miękkie! Nie musiałem łamać zębów.
Uważa się, że w czasach radzieckich pracownicy fabryk cukierniczych wyciągali stamtąd wszystko, co nie zostało przybite (i co prawda byli złodzieje i złodzieje, ale zostali bardzo pilnie złapani). Ale dlaczego prymitywne „kamyki morskie” stały się teraz niejadalne?
Co więcej, to nie jedyna słodycz, która zmieniła się w obrzydliwą. Nie powiem nic o słodyczach czekoladowych, których receptura jest obecnie zmieniana przez wszystkich.
Ale oto inna pozycja - karmelki w formie „poduszek”.
Ponownie, w „głodnych czasach sowieckich” te karmelki były wszędzie. Jeden rodzaj - „Młodość”, jak się wydaje, posypano kakao lub kakao z cukrem, nie pamiętam dokładnie. Reszta to tylko cukier lub cukier puder.
Połączyło ich jedno, pod chrupiącą karmelową skorupką - czekolada, owoce, mleko - było płynne nadzienie i nie było tak trudno się do niego dostać.
Kiedy postanowiłem przypomnieć sobie dzieciństwo, kupiłem kilka „podkładek”. Rezultat był taki sam jak w przypadku „Sea Pebbles” - gryzienie było więcej niż trudne i zaoszczędzili na wypełnieniu. Nie daj Boże, nadzienie znalazłem w jednym z tych pięciu cukierków. Czy zrobili to na różnych liniach, a następnie zmieszali to, czy co? Szczerze mówiąc, nie wyobrażam sobie technologii, która da taki efekt.
A drażetka - banalna cukrowa drażetka w glazurze - zniknęła zupełnie, jak klasa. Przynajmniej wyprodukowane w kraju. Pamiętasz wielokolorowe kropki? Sprzedawano je na wagę, a także w papierowych torebkach, po pięćdziesiąt gramów lub sto. Kosztowało to grosza drażetkę. Skład zawiera wyłącznie naturalne składniki.
Można przypuszczać, że teraz nie byłoby na to popytu, ale nie - niszę tego drażetki zajmowały wszelkiego rodzaju "Tik-taki" i ich odmiany, których ceny były znacznie wyższe nawet w stosunku do dzisiejszych pieniędzy ...
Tak, wiem, że żałowanie takich produktów jest teraz uważane za „wstyd”. Na przykład, jakiego rodzaju drażetki, jakie „podkładki”, jakie „kamienie”, kiedy można pójść do porządnej cukierni i kupić np. Rzemieślniczy karmel z solą morską lub wyśmienitą czekoladę z chili? W ten sposób pięćdziesiąt gramów, biorąc pod uwagę ceny takich słodyczy i dochody ...
Ale mam pytanie - dlaczego w tej samej Anglii tradycyjne, jasne, niedrogie słodycze nadal powstają w XXI wieku, ale oto jesteśmy zostały bez własnego... Jednocześnie słodycze zaczęły je zastępować w „ekonomicznej klasie” przysmaków, z których skład staje się zły dopiero wtedy, gdy czytanie ...