Znalazłem „stronie” ZSRR mojego dzieciństwa i wczesnej młodości w tym kraju, a nieco później - Obserwowałem jego upadek i powstanie nowy. Nie znaczy, że tęskni za utraconym państwa, nie powiem, że podziwiał nowy stan. Są dwie „duże różnice”, które porównują całkiem poprawnie.
Ale jest coś, co sprawia mi bardzo miłe wspomnienia... lub odwrotnie, niespodzianka. Jest... jedzenie. Przepisy radzieckie czasy wydają się czasami absurdalne. Ale wynik jest... smaczne.
Pamiętam jeszcze kanapki, które pełniło rolę przekąski nawet na świąteczny stół: czarny chleb tostowy, który pyszni kruglyash jajka i szprota. Opcjonalnie (w sezonie) nie można dodać ogórka i mazistą majonez (jeśli jest dostępny).
Niedawno na wycieczkę do jednej z kawiarni stacji Widziałem te kanapki! Nie mogłem się oprzeć, wziął... Piekło, a jednak smaczne (jeśli tylko szproty lepiej, sto lat nie jadłem pyszne szprot).
Nawet hamburgery, zagadka, która nie zorientowali się jeszcze. Otrzymały one w szkołach i na obozach letnich dla sekundę. Tu byli w przedszkolu, czy nie - nie pamiętam. Krótko mówiąc, główną cechą tych kotletów (i, rzeczywiście, głównym wyznacznikiem ich smak) był panierowane.
Panierka niż zrobił - Nie rozumiem. Znajdź gotować, którzy pracowali w tym czasie w kuchni, albo przynajmniej routing „Albowiem kotlety” - nie jest to możliwe.
Mamy dziecko nazywa je po prostu „posiekaj słomę.” Panierka wyglądała tak, jakby rzeczywiście wykonany z bielonego słomy. Ale do cholery, to było pyszne!
Radziecki "Olivier"! Och, to jest symbolem tęsknoty za poprzednim wieku i samego nazhoristoe (i znajomy smak każdego naczynia), która znajduje się w święta i na świecie, i dobrych ludzi. Gotowane kiełbasy i marchew, groch, ogórki (ogórki lub świeży), wszystkie - polerowana i ziemniaki wypełnione mieszaniny kwaśnej śmietany i majonezu. Restaurator Olivier miałby udar, przynieść go do Niego, aby spróbować rozgnieść. A my - cokolwiek kiedyś.
Nawiasem mówiąc, zwyczaj - w oparciu o preferencje żywieniowe. NIE smak, ale nałóg. Kiedy widzę „Olivier” czasy radzieckie stare dobre, ale w nowej wersji - pokręcił na kosz (takich jak tartlets), patrz: nasz gust w nadchodzących latach, reklamy sto - nie ulegnie zmianie.
Kolejna inwazja sowiecka nostalgiczny w obecnym życiu - śledź pod futrem, porcje ekspansji w kieliszki do szampana. Ale nie jest wysoka i szeroka. To było w restauracji w małym mieście Rostów Wielki. Cudzoziemcy z zainteresowaniem propozycje pod uwagę naczynia, niektóre nawet odważył się spróbować. To było zabawne (ale sałatka nie lubię).
Ale wciąż - orzechy. Od ovensWaffle. Albo raczej, a nie orzechy i farsz, który został wykonany z zagęszczonego mleka, masła z pokruszonych orzechów włoskich. Mamy vykolupyvali nadzienia łyżki. A następnie przyklejone orzechy i odrzucił. Uh, to moi rodzice zaklął!
Wiesz, ja niedawno powiedział, że głównym sekretem smaku kremu ma długie gotowanie mleka skondensowanego. Albo 2,5 godziny, lub trzy - obowiązkowe minimum. Więc to nie jest prawda. I parzonej nowoczesną mleko skondensowane (nawet kilka gatunków), cholernie dobry nie wykracza
Że można tylko pamiętać... I przepraszam.
Zagrożenie i że kochałeś jako dziecko?