Wybierając jeden z tych dni kawiarnię lub restaurację, w której można by wyśmienicie posiedzieć w małym towarzystwie, pomyśleliśmy: jakimi epitetami charakteryzują się takie lokale z dalekiej od lepszej strony? Nie bezpośrednio, ale podświadomie?
Bo jeśli recenzja jest negatywna, wszystko jest jasne. Gość zauważył zaniedbania personelu, brud na sali, nieterminową i kiepską prezentację, niesmaczne dla gościa jedzenie. Jest wiele niuansów.
Tak, to jest problem…
Nie wszyscy z nas wiedzą, jak (i są gotowi) pisać recenzje uczciwie. Negatyw można wylać. Można pochwalić. Ale też zbyt często wolą rozsiewać swoje myśli po drzewie, wierząc, że po prostu „kwaśny barszcz, pyszny chleb” nie jest odpowiedzią. Konieczne jest stworzenie eseju na wzór krytyka restauracyjnego.
I bardzo, bardzo trudno jest zrozumieć taką kreatywność. Zwłaszcza jeśli sama osoba jest dobra, życzliwa. Może i trochę jedzenia mu się nie spodobało, ale kelnerka uśmiechnęła się słodko. Albo kelner na czas wymienił sprzęty, zaproponował wodę, zadbał, jak należy. Albo podawano lemoniadę - no, tak jak w dzieciństwie! I dlatego jest gotów wybaczyć spalone paski z nieoczyszczonego grilla na mięsie - co tam z tego paska! Mięso było prawie niczym, zęby nie pękały i nie pachniało... I krewetki z kryształkami lodu w z westchnieniem zapomni sałatki - no tak, zdarza się, krewetki hoduje się nie w stawie za samą restauracją, z daleka brane.
Ta osoba siada do napisania recenzji, aby pomóc innym ludziom i wygląda na to, że nie chce urazić złymi ocenami, ale zgodnie z wynikiem nie ma nic do pochwały.
I tak zaczyna szukać pięknych wyrazów twarzy.
Powie ci, jak przytulnie jest w przedpokoju. A może chodzi o to, że jest tam naprawdę przytulnie, a może o słabe oświetlenie (z jakiegoś powodu uważamy, że brak światła to komfort), siedzenie gości jest blisko (jak w dużej rodzinie i w maleńkiej kuchni, kiedy obijacie się łokciami), a jednocześnie „pyszne zapachy z kuchnia ”. W końcu każdy ma swoje własne rozumienie komfortu ...
Doda, że „były niedociągnięcia, ale tam, gdzie się nie zdarzają”. Ktoś inny przypisze, że „wszystkie błędy można wybaczyć za smak kotletów, jak w dzieciństwie” (ech, co?). Lub „biorąc pod uwagę poziom cen, można przymknąć oko na niedociągnięcia”.
Nie wiem jak wy, ale ja (i większość moich znajomych) mam takie zwroty, jak znaczniki, że lepiej nie odwiedzać instytucji. Cóż, jego ...
Ale najgorsze jest to, kiedy zaczynają używać terminu „mentalnie”.
Dla mnie jest jak żółta taśma, którą policja odgradza miejsce zbrodni w amerykańskich filmach akcji. Nie wchodź za taśmę! A także w zakładach, w których „duchowość” się przewraca.
Jeśli w recenzji jest napisane „psychicznie”, a atmosfera jest duchowa, a jedzenie też, to najczęściej nie było tam nic prócz „duszy” (i się nie uda).
A szczerość jest, wiesz, podejrzaną rzeczą. Jak w dowcipie...
Gość restauracji prosi o ugotowanie smażonych ziemniaków, ale z jednej strony niech się przypalą, z drugiej - nie usmażone. Konieczne jest posolenie na końcu, aby z jednej strony było niedosolone, z drugiej - przesolone. Następnie włóż go bezpośrednio na patelnię, połóż patelnię na stole z trzaskiem i powiedz: „Jedz szybko… dalej”.
Kelner pyta z przerażeniem – po co to wszystko? Gość ze smutkiem w oczach:
- Biegam w podróżach służbowych, od stu lat nie jadłem obiadu mentalnie, jak w domu...