Zawsze byłem optymistą i wierzyłem w to, co najlepsze. Na ostatnich latach studiów na Uniwersytecie zacząłem myśleć o stałej pracy. Znalazłem ogłoszenie w Internecie. Mówiło się, że niedawno otworzyła się kawiarnia w centrum handlowym przy głównej ulicy naszego miasta. Sama była żenująca, więc zabrałem ze sobą młodszą siostrę.
Jest odważna i miała doświadczenie w pracy w kawiarni na morzu. Po rozmowie oboje zostaliśmy zaproszeni do pracy. Siostra jednak zmieniła zdanie. Dostałem pracę jako gospodyni lub administrator. Tak zaczęła się moja kariera w gastronomii.
Dlaczego nasi kelnerzy byli lepsi od reszty
Miejsce, w którym dostałem pracę, było niezwykłe. Jego właściciele okazali się nowoczesnymi i oryginalnymi ludźmi. Kierownika zaproszono z Moskwy, kelnerzy byli wybierani szczególnie starannie, bo musieli… tańczyć.
Tak. To miejsce stało się ulubioną kawiarnią wielu mieszkańców miasta w każdym wieku. Wnętrze utrzymane było w czekoladowych kolorach, wygodne sofy, fotele i wszędzie jasne litery z nazwą kawiarni. Goście przyjechali już od pierwszych minut otwarcia, pili kawę, jedli śniadanie i miło spędzali czas. I w pewnym momencie muzyka grająca w tle w kawiarni ucichła.
Cudowne kelnerki oderwały się od tac i stanęły na środku pokoju. Barman zagrał jasną melodię i rozpoczął się taniec. Dziewczyny w jaskraworóżowych spódniczkach-szortach i białych koszulkach o świecących oczach i czarujących uśmiechach podarowały gościom wesoły taniec, który poprawił nastrój i zaskoczył. Dziewczyny nie uczęszczały na żadne specjalne kursy. po prostu kochali swoją pracę, a co więcej, wydawało się, że lubią tańczyć.
Ich miłość i pasja zostały przekazane gościom, którzy stali się widzami. Wydawało się, że nie jesteś w stolicy jednego z południowych regionów, ale gdzieś w Europie. Wszystko było na najwyższym poziomie.
Urocza żona kierownika, gibka kobieta niskiego wzrostu, zapewniła dziewczętom-kelnerkom pokoje. Goście bardzo lubili chwile ciszy i znakomici pracownicy hali znaleźli się przy… barze. Niesamowity występ trwał kilka minut, ale zawsze budził zachwyt ze strony zwiedzających.
Zabawne zajęcia, które odwiedzający tak bardzo kochali
Właściciele obiektu starali się spędzić każdy urlop w sposób szczególny dla swoich gości. W Walentynki, w najjaśniejszej kawiarni miasta, kochające się pary połączyły swoje serca podczas komicznej ceremonii ślubnej, podczas której nastąpiła wymiana obrączek i podpisanie aktu małżeństwa. Nawet wśród naszych pracowników zawiązały się szczęśliwe sojusze. Atmosfera szczęścia i miłości panowała w kawiarni przez cały dzień.
Nasze dziewczyny gratulowały wszystkim mężczyznom, którzy przybyli do placówki 23 lutego. Pierwsza połowa dnia odbyła się w trybie świątecznym i wojskowym. Miałam na sobie kostium maskujący, dając gościom znać, że dziś jest wyjątkowy dzień. A wieczorem odbyło się zbezczeszczenie naszych pięknych pracowników dla dorosłej publiczności. Wesołe tańce, gratulacje i dużo uwagi - wszystko należało do mężczyzn.
8 marca spotkałem gości w postaci Marilyn Monroe. Uroczysty program poświęcony był pięknej połowie ludzkości. I znowu każdy gość otrzymał maksimum uwagi w przytulnej, świątecznej atmosferze.
Wszystkie święta były jasne i niezapomniane. Goście nie przegapili okazji do świętowania Strasznego Halloween w naszej kawiarni. Na wieczorne przedstawienie składały się zapalające tańce kelnerek i szczególnie straszne eksperymenty strasznej czarodziejki na mojej twarzy, bo studiowałam na chemii.
Trudności. Bez nich nie ma mowy
Praca w tej kawiarni dała mi bogate doświadczenie, wiele ciekawych chwil i wspaniałych przyjaciół. Nie należałem ani do personelu obsługującego salę, ani do tych, którzy przygotowują się na przyjęcie gości. Byłem wszędzie, komunikowałem się ze wszystkimi i starałem się stworzyć jak najprzyjemniejszy pobyt dla każdego gościa, na ile tylko mogłem.
Mój pierwszy szef był kierownikiem hali, po jakimś czasie miałem okazję pracować na tym stanowisku. I tutaj wszystko okazało się nie takie proste, jak myślałem wcześniej. Nie mając doświadczenia jako kelner, trudno mi było udzielać porad dziewczynom. Raczej oczywiście wyglądałoby to tak: nie było trudno udzielać porad, trudno było osiągnąć ich realizację.
Nie byłem dla nich autorytetem. A może ktoś po prostu chciał tego stanowiska lub była ukryta niechęć. Krótko mówiąc, czasami było nam bardzo trudno znaleźć wspólny język. Nigdy nie zapomnę jednego z najjaśniejszych konfliktów, które wydarzyły się między mną, kelnerką i naszym barmanem. Obsługa widowni znała prawie wszystkich naszych gości, znała ich gusta i starała się zadowolić.
To też się stało tym razem. Gość zamówił drinka, a barman zrobił coś specjalnego dla gościa. Kelnerka była zajęta i przyjąłem zamówienie. Ale tak się złożyło, że dziewczyna, która obsłużyła ten stół, uznała czyn barmana za zły. Zażądała realizacji zamówienia gościa, a ja stanąłem w obronie tego gościa. Kelnerka odwróciła się i wyszła. Pełna sala gości, dziewczynom nie będzie łatwo, jeśli jedna z nich wyjdzie.
I musiałem przekonać kelnerkę, żeby wróciła. Jest bardzo sympatyczną dziewczyną o silnym charakterze i dużym doświadczeniu na siłowni. Przeprosiłem, wyjaśniłem swoje stanowisko i... zrozumiałem. Tak, to wyjątkowy świat, z własnymi zasadami i relacjami. I tutaj musimy umieć się wycofać, umieć karcić, umieć przebaczać.
Ale najważniejsze jest pozostać człowiekiem w każdych okolicznościach. Zakopaliśmy siekiery.
A potem otworzyli kolejną kawiarnię w innym centrum handlowym i zostałem tam przeniesiony jako kierownik. Byłem wystarczająco młody, personel był starszy ode mnie, a niektórzy byli po prostu bardziej bezczelni. Nie było to łatwe, ale wraz z przejawem charakteru wszystko nagle się ułożyło.
Noworoczna impreza firmowa i odwołanie
Firmowy Nowy Rok był niezapomniany dla wszystkich pracowników naszej kawiarni. Wesoła ekipa świętowała Piracki Nowy Rok, pogratulowała sobie i świetnie się bawiła. Czas napisać dyplom i wyszedłem z kawiarni. Teraz wszystko to wspominam z uśmiechem, ale potem doznałem dziwnej ulgi. Najwyraźniej nie byłem wtedy gotowy do prowadzenia zespołu.
Ale jestem wdzięczny losowi za to doświadczenie i za tych ludzi, którzy po roku naszej wspólnej pracy na zawsze pozostaną w moim sercu.
Autor opowiadania: Lyubov Alexandrova
Bardziej interesujące artykuły:
Unikanie gazowania: żywność, która może powodować powstawanie gazów
Pokarmy, na które należy uważać - mogą zawierać pasożyty
Glazurowane przekąski z twarogu: czy w ogóle jest twaróg?
Polub, komentuj, udostępniaj w sieciach społecznościowych,zasubskrybuj nasz kanałto dla nas najlepsza nagroda!
Dobre zdrowie i inspiracje kulinarne :)
Twój przyjaciel i pomocnik, Vilkin!