Szczerze mówiąc, kiedy pierwszy raz ten przepis wpadł mi w oko, skojarzenia narosły dziwnie. Niezbyt apetyczne.
Wieś, ogromny piec opalany drewnem, na tym piecu jest kociołkiem, w którym piecze się chleb dla zwierząt domowych - świń. Wiesz, dobry właściciel nie tylko umyje ziemniaki dla świń, ale także je obierze. Wieśniacy z mojego dzieciństwa byli oburzeni tak pełnym szacunku stosunkiem do świń, bo musieli obierać ziemniaki ...
Ale wtedy pomyślałem, skąd się wzięły takie uprzedzenia? Istnieje wiele kombinacji potraw, które na początku wydają się dzikie, a potem pyszne. Na przykład karmel z solą morską. Albo owoce tropikalne z ostrą papryczką chili.
Vaughn, partnerzy biznesowi z Turcji, kiedy przyjeżdżają do nas, do Moskwy, stronią od dań, które zawierają zarówno solone ryby, jak i słodkie buraki. Najbardziej odważni z początku unikają, a potem próbują. Są zaskoczeni, mówią niezwykłe, ale... pyszne.
Mając to wszystko na uwadze, czy powinienem potępić Mulgipudera?
To estońska odmiana puree ziemniaczanego, przepis najczęściej występuje pod rozszerzoną nazwą - urban mulgipuder.
Bierzemy:
Kilogram ziemniaków
120-150 g kaszy jęczmiennej
150 g surowego boczku wieprzowego
2 średnie cebule
Sól
Idealnie nadal potrzebujesz mleka do podania - ale dla każdego człowieka odwaga kulinarna ma swoje granice, więc nie będę narzucał.
Jak gotujemy:
Kaszę pęczak gotować kilka minut we wrzącej wodzie, opłukać, osuszyć na ręczniku i smażyć na patelni na złoty kolor.
Oczyszczamy ziemniaki, wysyłamy je na patelnię w całości, dodajemy tam jęczmień perłowy, napełniamy wodą (nieco ponad litr) i wysyłamy do gotowania przez półtorej godziny - patrzymy na jęczmień pod kątem gotowości.
Podczas gotowania ziemniaków z pęczakiem robimy skwarki bekonowe, a następnie - na smalcu roztopionym z mostka smażymy cebulę z ćwiartkami na złoty kolor.
Pod koniec gotowania cały (prawie) płyn powinien wygotować się z ziemniaków z jęczmieniem, więc napar solimy i zagniatamy popychaczem.
Podawać na gorąco, najpierw z puree ziemniaczanym, a na wierzchu skwarkami z cebulą. Mleko jest zalecane osobno (popijane), ale nie mogę iść na taki heroizm, nie ma mowy.
Jak dla mnie - danie ma prawo istnieć, chociaż... dziwne, bardzo dziwne. Z drugiej strony prawie każdy lubi duszoną kapustę z jęczmieniem, choć na początku też wydaje się to dziwne.
Co sądzisz o takich przepisach - czy ryzykujesz, czy mamy inne tradycje kulinarne?