Dedykowany miłośnikom łamania orzechów.
Jak myślisz, co to jest orzech? Czy to taki owoc czy nazwa rośliny? Ale teraz to wymyślimy.
Ludzie kochają orzechy nie mniej niż wiewiórki. I robią to dobrze, ponieważ orzechy zawierają wiele przydatnych substancji i są nie tylko smaczne, ale także zdrowe.
W jednym artykule nie sposób opowiedzieć wszystkiego o orzechach. Dlaczego? Po pierwsze jest ich kilkadziesiąt rodzajów. Po drugie, możesz o nich pisać w nieskończoność. I nie chodzi tylko o korzystne właściwości i miejsca wzrostu.
W ciekawy i pouczający sposób opowiemy o orzechach. Iść!
Co to jest orzech? To owoc z twardą skorupą - tak odpowie 95% ludzi. I będą mieli rację, ale nie do końca.
O wiele bardziej słuszne jest stwierdzenie, że orzech jest rośliną z rodziny orzechów, która ma owoce z twardą skorupą i nasionami orzecha w środku.
Ważny punkt! Nie tylko orzechy mają taki owoc, ale także wiele innych roślin na naszej planecie. Jednak nie są orzechami.
Orzech - nie z Grecji?
Prawdziwe. Nazwa orzechów włoskich nie ma nic wspólnego z Grecją. Wiele wieków temu to Grecy przynieśli nam pierwsze orzechy i tak nazwa utknęła.
Orzechy włoskie pochodzą z krajów wschodnich i Azji. Drzewo tego orzecha może żyć do 200 lat. Ale na Ziemi nadal istnieją drzewa owocujące, które mają od 400 do 1000 lat.
Istnieje legenda, że te orzechy włoskie były niegdyś niewiarygodnie ogromne, ponieważ osiągały prawie 30 metrów wysokości, a ich pnie miały do 10 metrów obwodu. Legendy mówią, że mógł się za nimi schować cały oddział jeźdźców liczący do 200 osób.
Jądra orzecha włoskiego są podobne do ludzkiego mózgu. I są dla niego naprawdę dobre.
Herodot (historyk starożytnej Grecji) twierdził, że w starożytnym Babilonie arcykapłani zakazali jedzenia takich orzechów zwykłych ludzi, tylko dlatego, że bali się, że parafianie nagle staną się mądrzejsi i wymyślą sposób na obalenie samych księży lub król.
Orzechy nerkowca to orzech dla królowej!
Te orzechy powinny być obrane tylko przez profesjonalistów, więc jeśli nie masz niezbędnej wiedzy i umiejętności, możesz łatwo się nimi poparzyć. Co? Spalić się orzechem?
Tak, dokładnie. Muszle nerkowca zawierają kardol, bardzo toksyczną substancję. Neutralizuje się dopiero podczas obróbki cieplnej, czyli parzy się go wrzątkiem lub gotuje przed dostarczeniem do sklepów.
Wierzcie lub nie, kiedy angielska królowa Elżbieta II zorganizowała nawet prawdziwe śledztwo detektywistyczne w Pałacu Buckingham w celu odnalezienia jej ukochanego orzecha nerkowca.
Co się stało? Oto jak to było. Na korytarzach pałacu zawsze znajduje się wiele pięknych talerzy i wazonów z nerkowca, szczególnie dla dostojnych osób. Kiedy królowa lub jej krewni poruszali się po pałacu, po drodze częstowali się tymi orzechami.
I wtedy wydarzyło się coś dziwnego: zawartość wazonów zaczęła nagle znikać na naszych oczach, chociaż orzechów wydawało się, że „nikt nie dotykał”.
Detektywi rzucili się do pałacu i przeprowadzili dokładne śledztwo, patrząc na wszystkie kamery monitorujące, aby znaleźć niewidzialnego złodzieja lub ducha.
Wyniki specjalnego śledztwa nie podobały się Elżbiecie II i Jej Wysokość musiała napisać własnoręcznie i wyślij notatkę do wszystkich pracowników pałacowej ochrony z prośbą: „brudnymi rękami nie rób tego wspinać się. "
Pistacje - dlaczego i do kogo się uśmiechają?
Zapewne wielu już słyszało, że pistacje są czasami nazywane „uśmiechniętymi orzechami”. Dlaczego wiesz? Chodzi o kalorie. Jest ich w tych orzechach tak mało, że pomagają zachować uśmiech na twarzach wszystkich piękności, a także smukłe sylwetki i piękną skórę.
W rzeczywistości pistacja wcale nie jest orzechem, ponieważ owoc pistacji to pestkowiec, jak wiśnia lub morela.
Wiosną na drzewach pistacjowych pojawiają się kępy zielonych owoców, które następnie stopniowo twardnieją i czerwienieją. Ponadto miazga z muszli twardnieje i pęka, odsłaniając zielonkawo-liliowy owoc. To jest pistacja.
Nawet starożytni Grecy wspominali o drzewie pistacjowym. Znany jest od czasów Aleksandra Wielkiego, który uwielbiał też ucztować na orzechach pistacjowych.
Legendarny smakosz Mark Gabius Apicius, który żył w I wieku naszej ery. za panowania cesarza Tyberiusza włączył pistacje do swojej książki kucharskiej. Tak, to on jest często nazywany „ojcem kuchni”.
Seneka napisał, że Apicius w końcu dał się tak ponieść, że zmarnował całą swoją fortunę, a kiedy nie miał pieniędzy na przysmaki, a wystarczyło mu tylko na zwykłe jedzenie, był w żalu wziął truciznę.
Apicius wzbogacił nie tylko starożytną rzymską kuchnię o nowe wynalazki, w tym przepisy z pistacjami, po śmierci stał się jeszcze bardziej sławny.
Pod nazwą Apicius, u schyłku Cesarstwa Rzymskiego, istniała bardzo popularna w dziesięciu częściach książka kucharska o przygotowywaniu niezwykle drogich i wykwintnych potraw. I były orzechy, i to nie tylko pistacje.
Podobał Ci się artykuł?
zasubskrybuj kanał „Kulinarne notatki o wszystkim”
Nie jest to dla Ciebie trudne, ale jestem zadowolony!
Dziękuję za przeczytanie do końca!